admin

Een autostoeltje is nodig om een kind zo veilig mogelijk te vervoeren. Je kunt een kind nou eenmaal niet op de achterbank zetten de gordel om doen, want voor een klein kind is dit simpelweg niet veilig genoeg. Dat is dan ook de reden dat een autostoeltje nodig is. Deze moet voldoen aan bepaalde veiligheidseisen. Er moeten materialen worden gebruikt die veilig zijn en natuurlijk moet het stoeltje goed gemonteerd worden.

Testresultaten

Let bij aankoop dan ook altijd op de testresultaten van het stoeltje dat je op het oog hebt. De ene stoel komt een stuk beter uit de test dan de andere, en het is beter om wat extra geld uit te geven dan om te gaan voor een goedkopere stoel die minder veilig is. Lees zeker wat reviews van anderen voor je de aankoop doet.

Welke stoeltje heb je nodig?

Als jouw kind 0 tot 13kg is, heb je een 0+ stoel nodig. Er is ook nog een 0 stoel, maar deze zijn bijna niet meer te vinden. Je kunt dan het beste gaan voor de 0+. Dan is er groep I waarbij het kind 9 tot 18kg weegt en dus al wat groter is. Deze worden vaak bevestigd door middel van een autogordel of Isofix, wat in vele auto’s terug te vinden is of erin gemaakt kan worden. Groep II is er vanaf 15 tot 25kg. Tot slot is er nog groep III, waarbij sprake is van 25 tot 36kg. Tegen die tijd is het kind al behoorlijk groot maar is het nog steeds belangrijk om goed op te letten dat het kind Bij Bol.com heb je enorm veel keuze, bekijk dan ook even of er een geldige Bol.com kortingscode wordt aangeboden. Wel zo handig.

Gewichten

Kiest dus altijd het juiste stoeltje voor deze gewichten uit. Twijfel je omdat jouw kind bijvoorbeeld groter is dan gemiddeld? Ga dan langs in een winkel om te proberen, dan weet je zeker dat je stoeltje goed is. De ANWB bijvoorbeeld verkoopt een aantel goede autostoeltjes. Ook doen zij elk jaar een test, zoals in afgelopen mei. De testresultaten van de ANWB kan je hier lezen.

Beeld: Ida Irby

We kennen het allemaal:  kinderen die de hele supermarkt bij elkaar krijsen omdat ze per se paprika Pringles willen. Die gillend door het restaurant rennen. Die andere kinderen pesten. Die constant klieren in de klas. Die niks lusten. Die onbeleefd zijn. Kinderen die schelden en vechten en tegen iedereen een grote mond opentrekken.

Lees ook: Wolkyshop kortingscode voor 10% korting 

Doe ik het dan écht niet goed?

Natuurlijk is het van anderen vaak goed bedoeld advies. Kinderen hebben nu eenmaal iets schattigs over zich, waardoor voor mensen de drempel laag is om te reageren op onwenselijk bedrag.  Toch kan deze kritiek soms voor veel twijfels zorgen. Doe ik het echt niet goed? Heeft die ander gelijk? Doe ik iets raars? Terwijl er niets mis mee is om achter je eigen standpunt te blijven staan, want daar heb je niet voor niets voor gekozen. Hieronder een aantal tips om het commentaar makkelijk(er) van je af te schudden:

• Ga niet de discussie aan als je daar geen zin in hebt. Je bent niemand verantwoording schuldig over jouw keuzes. Oké, je partner misschien, maar dat is het dan wel zo’n beetje.
• Geef met een korte en vriendelijke manier aan dat je geen advies nodig hebt: ‘Oh, alles onder controle hoor!’ en ga verder met waar je mee bezig was.
• Word je onzeker door het commentaar dat je hebt gekregen? Probeer dan voor jezelf terug te halen waarom JIJ het belangrijk vindt dat je de situatie aanpakt zoals je dat zojuist hebt gedaan. Dat jij zelf achter je keuzes staat is het belangrijkst. Een ander heeft daar niets mee te maken.
• Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je het wél eens bent met de opmerking van de ander. In dat geval kun je simpelweg bedanken voor het advies ;-).

Beeld: Pixabay

Lizzy maakt zich grote zorgen over haar zevenjarige zoon die haar bedreigt met een speelgoedwapen:  “ wat ben ik blij met mijn baan, dan heb ik even rust ”

Bedreigd met een speelgoedzwaard

Een paar maanden geleden ging het weer vreselijk mis, de aanleiding was maar klein, ik vroeg hem vriendelijk zijn bord leeg te eten, al was mijn geduld na een paar keer vragen behoorlijk op en die boze toon maakte hem weer kwaad. Woedend rende hij naar boven, daar stond hij: met de kamerdeur los getrokken  in zijn armen, tussen al het speelgoed.

Afkoelen in de badkamer

Op dat moment was mijn geduld volledig op,  nadat ik naar boven was gerend ging ik tegen hem tekeer waarop hij zijn speelgoedzwaard pakte en zei: “als dit een echt zwaard was had ik je gestoken” .  Het zwaard heb ik uit zijn handen gegrist en deze krijgt hij natuurlijk nooit meer. In de badkamer ben ik gaan afkoelen; om hem vervolgens te benaderen en eens goed uit te leggen dat dit niet kán. Vreemd genoeg kwam dit totaal niet bij hem binnen, de deur viel er per ongeluk uit en daarom was hij zo boos geworden; dat baart me nog de meeste zorgen.

Hij is anders

Al lange tijd weet ik dat mijn zoon anders is als andere kinderen. In de vroeg ontwikkeling waren er al opmerkelijke dingen te zien; zo sprak hij al woordjes  hij met 5 maanden en viel het op school in groep 1 al op dat hij woede-uitbarstingen kon hebben. Ook de aansluiting met andere kinderen verliep moeilijk, deze begonnen hem natuurlijk steeds meer te mijden. Ik maak me grote zorgen over de dag dat hij 16 is en waarschijnlijk een kop groter als mij met een écht zwaard staat te zwaaien…

Pdd-Nos

Inmiddels is er na jaren observatie thuis en op school en vele gesprekken een diagnose gekomen: Pdd-Nos. Dit is een aan autisme verwante gedragsstoornis en aan alle kenmerken voldoet hij ook wel. Zo neemt hij taal heel letterlijk; als ik dreig dat ik zijn speelgoed ga weggooien als hij niet fatsoenlijk opruimt heeft hij al een vuilniszak te pakken en daar doet hij zonder enige emotie alles in wat hij niet meer nodig heeft.  Probeer dan nog maar eens uit te leggen dat de bedoeling is dat hij zijn kamer opruimt..die informatie gaat langs hem heen.

Spanningen zonder structuur in huis

Het is van groot belang dat hij met veel structuur en duidelijk wordt opgevoed. Een tijdje gelegen gingen we op visite en had hij tassen vol favoriet speelgoed ingepakt met het idee dit mee te nemen. Natuurlijk ging dit niet; de tassen waren veel te zwaar maar hier had hij meteen een oplossing voor: als de tassen te zwaar waren voor hem kon ík die toch dragen? Of de keer dat hij wilde verven nét voor etenstijd en ik zei dat het na het eten wel kon omdat het eten bijna klaar was, hij keek me verbaasd aan en zei: “ dan zet je het gas uit en eten we iets later “ . Qua intelligentie is hij soms slimmer als mij, en dat maakt het moeilijk om hem als autistisch te zien.  Hij heeft veel creatieve oplossingen,  maar hier kan  ik niet toegeven; hij zal de volgende dag zal hij hetzelfde vragen. Uitzonderingen zijn uit den boze voor hem.

Onverwachte gebeurtenissen

Ook zijn onverwachte dingen voor hem een bron van spanning. Als ik zeg we gaan “zo weg “ is dit niet duidelijk genoeg. Om twee uur gaan we weg,  om half twee eten we een broodje dus je kan tot kwart over 1 spelen. Dit geeft hem rust en duidelijkheid.De therapeute legde de werking van zijn hersenen uit als drie legoblokjes. Bij een normaal mens staan die blokjes steeds met elkaar in verbinding en is er een tussenruimte die ook wordt gebruikt. Bij een autistisch kind staat ieder blokje op zich zelf, er is geen plek voor verassing of nuance.

Zijn vriendje onaangekondigd voor de deur

Een vriendje wat onaangekondigd voor de deur staat, maakt hem overstuur. Hij rent dan zonder jas naar buiten, vergeet zijn televisie op uit te zetten, en al snel neemt hij de leiding in het spellen met de ander en vangt hij ieder detail op.

Er helemaal doorheen

Zelf zit ik er doorheen, het liefst breng ik hem om 17 uur naar bed om bij te komen en regelmatig vraag ik me af waarom ik zoveel moeite heb gedaan met alle ivf-pogingen om hem te krijgen. Gelukkig heb ik mijn baan, hier kom ik tot rust en kan ik nadenken over hoe ik hem beter kan helpen al weet ik dat ik hem nooit helemaal zal begrijpen. Natuurlijk zijn er ook bijzondere en lieve momenten waarop ik even vergeet dat hij vaak zo onmogelijk en boos is; zo bracht hij laatst koffie op bed en had hij de tafel beneden helemaal zelf gedekt met lekkere broodjes.  Op het schoolplein ben ik weleens aangesproken maar ik vermijd liever gesprekken over hem omdat het me emotioneel maakt. En daar hebben we niks aan

Beeld: Pixabay

Het is een grote mijlpaal in het leven van je kind. 4 jaar worden betekend namelijk ook voor het eerst naar school. De eerste schooldag is natuurlijk heel spannend, zowel voor je kindje als voor jou als ouder. Vaak is je kindje al een paar keer geweest om te wennen in de nieuwe klas. 

Welke school kies jij?

Als je al een ouder kind op school hebt zitten is de keuze vaak niet moeilijk. Voor de meeste ouders is de afstand naar de school nog steeds het belangrijkste criterium. Als je in een buurt woont met veel kinderen die naar dezelfde school gaan, is het een groot voordeel als je kind daar wat steun aan heeft op school. Toch zijn er tegenwoordig veel soorten onderwijs en is, behalve de afstand, het belangrijk om te kijken of een andere vorm van onderwijs zoals Montessori of een Vrije School beter bij je kind past. Alle scholen hebben tegenwoordig uitgebreide informatiedagen om je zo goed mogelijk voor te bereiden op je  keuze.

Het is zover; de eerste schooldag!

Niet elk kind is met 4 jaar toe aan het echte werk. Voor de grote dag aanbreekt is het belangrijk dat je met je kindje praat over de school. Er zijn veel boekjes over de eerste schooldag en je kind zal hierdoor beter begrijpen wat er staat te gebeuren.  Ook kun je met school afspreken dat je kind de eerste tijd halve dagen naar school zal gaan. De meeste scholen werken hier wel aan mee. Om de overgang niet te groot te maken kun je beter proberen de eerste schooldag niet samen te laten vallen met andere belangrijke momenten. Een nieuw bed, een verhuizing én een eerste schooldag is voor veel kinderen te veel.

Ook leuk om te lezen: 

Zwangerschapsyoga: is het iets voor jou?

Zindelijk zijn

Van kinderen wordt verwacht dat ze als ze naar school zijn zindelijk zijn. Dit is lang niet bij alle kleuters het geval. Hier hoef je je als ouders dus niet druk om te maken. Op school moeten kinderen wel zelf naar de toilet. De juf of meester begrijpt heeft goed dat dit niet voor ieder kind al lukt. Zorg er voor dat hij altijd wat kleding bij zich heeft, een ongelukje is immers zo gebeurd. Doe je kind ’s ochtends een broek aan die hij zelf makkelijk aan- en uit kan trekken.

En dan: het afscheid

Vaak is het voor jou als ouder nog lastiger als voor je kind. Het afscheid nemen. Maak het afscheid niet te lang. Wanneer je kind de juf een handje heeft gegeven, op zijn stoeltje zit en je misschien een klein boekje hebt voorgelezen, neem dan afscheid en ga ook echt weg. Ga niet het moment onnodig rekken. De meeste kinderen zijn na de eerste schooldagen enorm moe. Alle nieuw indrukken en prikkels moeten worden verwerkt. Breng je kindje daarom lekker op tijd op bed om zo de volgende ochtend uitgerust weer aan de dag te beginnen!